Geisha hunting

Onze reis gaat verder naar het beroemde plaatsje Kyoto. Kyoto is een oude keizerlijke hoofdstad, waar beroemde monumenten bewaard zijn binnen een drukke, moderne sfeer. Na ongeveer 2-3 uur reizen vanuit Osaka zijn we aangekomen in Kyoto en maken kennis met onze host Fumie. Er was gelijk al een klik en we hadden een heel warm welkom. We kregen een eigen kamer en twee futon matrassen. Samen met ons verbleef er ook een jongen uit Frankrijk, die zouden we later ontmoeten. Aangezien het lunchtijd was gingen we met z'n 3en lunchen. Erg fijn om samen met een local naar een restaurantje te gaan. Ze kennen vaak de goedkoopste plekken, waar je als toerist niet komt. Ook traditioneel eten komt dan aan bod. Zo heette 1 gerecht Oyaka don, wat letterlijk vertaald "ouder-kind-kom" betekent. Het was namelijk een gerecht met kip (ouder) en ei (kind) in een kom. Na de lunch hadden we nog een wandeling in de buurt gemaakt om de buurt te verkennen. De volgende dag gingen we meer van Kyoto verkennen. We begonnen de wandeling langs allerlei tempels, de weg was langs een klein riviertje. Aan de kant van de weg waren kleine Japanse winkeltjes te vinden. Op onze planning stond ook nog de Nishiki market. Op deze markt worden alle plaatselijke producten aangeboden. Daar hebben we dus ook kennis gemaakt met de Japane kroket. De kroket is in diverse vullingen te verkrijgen. Deze was met chocola :). Er was ook een winkel die alleen maar eetstokjes verkochten. Sommige stokjes waren wel 50euro per paar, handgemaakt natuurlijk :). 's Avonds gingen we op Geisha jacht in het Gion district. Gion is de bekendste geishawijk van Kyoto, waar Japanse mannen zich in het gezelschap van professionele geisha's vermaken in chique restaurants en theehuizen. Geisha's zijn vrouwelijke beroepsentertainers, die met hun kennis van traditionele kunsten, verbale expressie en vermogen om een geheim te bewaren respect en soms liefde afdwingen van hun hoogstaande en vaak invloedrijke mannelijke klanten. Het beroep stamt uit de 17e eeuw en verdwijnt langzaam. Het wordt ook vertroebeld door de activiteiten van de "onsen geisha" en anderen die het beroep eerder seksueel invullen of die eerder een chique serveerster zijn dan een geisha. Dus laten we meteen het misverstand uit de wereld helpen dat een geisha een prostituee is, de echte trotse geisha zal dit niet doen. De trotse geisha van Kyoto worden daarom ook liever geiko (kind van de kunsten) genoemd. De leerlinggeisha's worden de maiko's genoemd en die komen alleen in Kyoto voor. Het verschil is zichtbaar in onder anderen de kleding. Een maiko heeft vaak een kleurrijke kimono aan in tegenstelling tot de geisha die vaak een effen kleurige kimono draagt. In Fumie's woorden de maiko's zijn "young & fresh".
In het Gion district hebben we helaas geen Geisha's mogen bezichtigen. De straten in het Gion district zijn prachtig en je herkent vele foto's die je kent van Japan. In Kyoto heb je echt het gevoel in Japan te zijn. In Kyoto lopen wel veel Japanse vrouwen in traditionele kimono's. Deze vrouwen zijn echter niet wit gesminkt. De kimono's worden ook vaak vooraf aan een bezoekje in Kyoto gehuurd. Ook de mannen van Japan hebben vaak traditionele kleren aan als ze naar Kyoto gaan.
De volgende dag hebben we een trein gepakt naar Nara. Nara werd in 710 gesticht als Heijo-kyo (oord van vrede). In de 74 jaar als hoofdstad van Japan groeide Nara uit tot een van de mooiste steden van Azie. Nara werd een centrum van het Boeddishme. In Nara kan je in het park overal herten vinden. De herten zijn de boodschappers van de Goden. Op elke hoek van het park kan je koekjes kopen voor de herten. Natuurlijk kon Suus het niet laten om een pak te kopen. De koekjes waren nog geen seconden in de hand of Suus werd al bedolven door herten. Ze zijn echt heel schattig en ze zijn heel tam. Af en toe zijn ze misschien een beetje wild en zie je een toerist door het park rennen omdat de herten erg wild worden bij het zien van een koekje en de achtervolging dan wordt ingezet. Ons hoogtepunt in Nara was de Todai-ji (ji = tempel in het Japans). Het tempelcomplex bestaat uit de Grote Boedddazaal, subtemples,zalen, pagoden en poorten van historisch en architectonisch belang. De bouw van Todai-ji, die tot voltooiing kwam in 752, was een project van keizer Shomyo, om het beeld van de Grote Boeddha van Nara een plaats te geven, maar ook om Nara's positie als hoofdstad en Boeddhistisch centrum te vestevigen. Ondanks natuurrampen is het 16m hoge beeld nog intact. Deze tempel was van een heel ander kaliber dan tempels die we in andere landen hadden gezien. Japanse tempels bestaan voornamelijk uit hout, minder kleur en minder tierelantijntjes dan bijvoorbeeld de Chinese tempels die we hebben gezien. Maar ze zijn niet minder spectaculair of indrukwekend. De afwisseling van de stijl van tempels is weer een hoogtepunt. We sluiten onze avond weer af in het Gion district op Geisha jacht, maar helaas. Een beetje teleurgesteld keren we terug naar onze host. Onze host stelt voor om de volgende dag naar het theater te gaan om de dansende Geisha te ontmoeten. De kaartjes zijn moeilijk te krijgen. Maar ze zal de volgende dag haar best doen om de tickets te bemachtigen :). Dezelfde avond waren er meer couchsurfers gekomen, twee Franse meiden, waarvan 1 echter in Praag woont en de ander in Assen. En nog twee meiden uit China. Onze host stelt voor om samen uit eten te gaan in een tentje tegenover haar appartementencomplex. Van de buitenkant zou je niet denken dat dit een eettent is. Als je echter binnen de oranje tent komt ziet het er gezellig en knus uit. Er staat 1 iemand constant achter de BBQ en is de ruimte gevuld met 3 Deutsche Biertische ;). We nemen met z'n allen plaats en Fumie besteld van alles wat. Zo eten we voor het eerst kippenhart en kippennek. Beide gerechten smaakten tot onze verbazing heerlijk. Het was een uiterst gezellige avond en we zijn ontzettend fan van het fenomeen couchsurfen. De volgende dag was het een regenachtige dag. Een goede dag dus om naar het theater te gaan. Onze host Fumie heeft het voor elkaar gekregen om kaartjes te bemachtigen. Samen met Fumie en de Chinese meiden gaan we naar het theater. We hadden de goedkoopste plekken. Dit houdt in dat je geen stoelen als zitplaats hebt maar een groot kussen van 1m2 die je met 4 personen moet delen. Welliswaar wel een balkonplaats. Wij hadden geluk dat we met onze Europese maten het kussen met z'n 2en hadden. En Per niet zijn benen in de nek hoefde te leggen. Het toneelstuk duurde ongeveer 1.5 uur en was prachtig. Het eerste gedeelde bestond uit een toneelstuk. Er werd oud Japans gesproken, dus de gemiddelde Japanner had er moeite mee om het toneelstuk te begrijpen. Japanners kunnen ook alleen genieten van bijvoorbeeld de dans, zoals wij dus. Het tweede gedeelte bestond uit de traditionele dansen van de Geisha's, die je normaal gesproken alleen in de chique restaurants of theehuizen ziet. Het toneelstuk was echt ons hoogtepunt in Kyoto en we hadden echt geluk om dit mee te mogen maken. Want alleen in de lente en in de herfst worden deze dansen gehouden. Na het theater zijn we samen gaan lunchen bij een sushitrain. Vooraf dat we naar Japan gingen hadden we niet gedacht dat we dit ons konden veroorloven, aangezien we veel hadden gehoord dat het erg duur zou zijn. Dit was echter niet waar. Onze host kende een goede maar een betaalbare sushitrain. Elke bordje kostte ongeveer 1,30euro. Op het bordje lag dan 2 of 4 stukken sushi. Dus we hadden voor iets meer dan 10euro onze buikjes rond, dit zijn toch echt andere prijzen dan bijvoorbeeld het restaurant Moskou in Deventer, waar Suus samen met Iris toch een ander bedrag moesten afrekenen :p.
De volgende dag is het tijd om door te reizen en onze volgende bestemming is Kobe. We hebben al een couchsurfer gevonden, een stel van onze leeftijd uit Ierland die les geven op een internationale school. Ze wonen iets buitenaf het centrum van Kobe, namelijk op Rokko Island.