Expeditie Robinson

Vanaf Melakka zijn we met de bus vertrokken naar Mersing. In Mersing zouden we 1 nachtje verblijven en de volgende dag vertrok de jetty om 7.30uur naar Tioman Island. Er gaat maar 1 Jetty per dag. In Mersing was echt niks te beleven, zelfs de tourist office kon ons dit bevestigen. Het was echt een stadje waar toeristen 1 nachtje verblijven om de volgende dag de jetty te pakken. We hadden een simpel hotel, lekker goedkoop en lekker vies ;). De volgende dag was een gedeelte van de vloer nat door lekkage, gelukkig bleven we er maar 1 nacht en waren onze spullen nog droog.

De jetty deed er 2,5 uur over. Voor veel mensen uit Maleisie een hel want die keren zich binnenste buiten. De rijst en mie Goreng blijkt toch geen goed ontbijt en dat merken ze. Bij het uitstappen van de Jetty is het dan ook verstandig goed te kijken of er een zwart zakje ligt. Op de jetty zaten ong 50 mensen en alleen de meiden naast ons waren goed voor 2 uur zakjes vullen.

Je kan op verschillende plekken uitstappen. Wij hadden vooraf al besloten om 2 plekken te bezoeken op dit eiland. Onze eerste bestemming was Salang, we hadden van te voren al een huisje geboekt. Het was een schattig huisje in het midden van een bos. De eigenaar was zeer vriendelijk. Toen we aankwamen scheen de zon. Hoezo regenseizoen, wat een fabeltjes? Het is hartstikke lekker weer! (We wisten toen nog niet dat dit ons eerste en laatste dagje strand zou zijn op Tioman). Na een heerlijke duik in de zee gingen we zonnen op het witte zandstrand. Hier waren we niet alleen. Het is niet ongewoon om hagedissen van een kleine 2 meter tegen te komen. Welke met een beetje respect erg vriendelijk zijn. Onze rust werd tevens verstoord door de beruchte sandflies. Vooral Suus hadden ze te pakken. Van de eigenaar hebben we zalfjes gekregen om het jeuken te stoppen. Een mengsel van babyolie en een desinfecteringsmiddel zou de vliegenop afstand moeten houden. Dit kon je opsmeren op het strand en dan komen de sandflies niet op je af. Wij met olie in deze zon?? De volgende dag was het helaas geen strandweer. Ook deed Salang Suus geen goed, niet was ze alleen aangevallen door Sandflies maar ook de mosquitos hadden haar flink te pakken gehad, armen, benen en boven het oog, wat zon lekker dik oog opleverd. Terwijl we alles qua gif tegen mosquitos bij ons hadden :(. We besloten om snel naar Juara te gaan. Het moeilijke bereikbare gedeelte van Tioman. We hebben een paar hostels geprobeerd te bellen. Gelukkig kregen we 1 hostel te pakken voor een goede prijs, ze zouden ons in Teluk ophalen, dit was voor Juara de enige plek waar ze met de auto konden komen. Vanaf Salang hebben we een speedboot geregeld naar Teluk, dit kan ook niet met de auto. De volgende dag vertrokken we met de speedboot, we hadden om 8 uur afgesproken, echter waren de weersomstandigheden nog niet optimaal en moesten we nog 1,5 uur wachten. Verre van ideaal weer, golven van 4 meter vertrokken we me z'n 5en in het kleine bootje. De tocht duurde ongeveer 1uur waar het bootje gebruik maakte van de golven door er op te surfen. In Teluk aangekomen stond de auto al klaar naar Juara.
Bij het hostel aangekomen hebben we toch een upgrade van het huisje gedaan, het was te verleidelijk om een huisje pal aan het strand te hebben. We zijn die dag op zoek gegaan naar het hostel waar we eigenlijk naar toe wilden maar dat we telefonisch niet konden bereiken. Het hostel was van een Australische surf goeroe, Tim, hij is getrouwd met een Maleisische vrouw, zij was op reis en de keuken daardoor gesloten. Hij had een huisje vrij, deze waren ook pal aan het strand en kostte de helft van wat we op dat moment betaalden. En het belangrijkste hij verhuurde surfplanken :))). Daar gaan we morgen heen! Het mooie weer komt wel weer terug.
De volgende dag regende het, had de zee ons strand voor het huisje met een meter lager gemaakt.
Na een tochtje van 20 min lopen komen we aan bij beach shack hut. Tim verwelkomde ons en liet ons het huisje zien. Een huisje zoals we graag wilden. Hout, direct aan zee, hangmat ervoor, simpel, goedkoop en nog 1 ingredient zon. Ach die komt wel. NOT!!!!
De golven waren zonder overdrijven 8 meter hoog wat surfen onmogelijk maakt zelfs voor ons. Gelukkig had Tim Astro. Een soort canal plus met HBO en alle andere film zenders. Morgen is het beter.
Door het slechte weer koste het ons moeite om te zien hoe verschrikkelijk mooi het er was. Lang goudgeel strand en misschien 4 toeristen aan deze kant van het eiland. Dit maakte dat we het er 7 dagen hebben uitgehouden. Helemaal tot rust. MAAR geen zon. Wel heeft Per 3 x kunnen surfen, movie time met Tim, geknuffeld met Mr. Small balls (kat van Tim en 't zoontje van Mr. Big balls), veel geld bespaard, een avond met een duits stel doorgebracht en mega hoge golven gezien, Vink! Tevens wil ik de heldendaad van Suus ondersteepen doordat ze zich 7 dagen heeft ingezet voor het welzijn van de muggen op Tioman. Ondanks alle middelen truien etc weten die klere beesten toch hun dagelijke behoefte aan bloed te tappen bij Suus.

We besloten de zon op te zoeken op Langkawi. En dat was geen verkeerde keuze.