HCMC

Een nieuwe maand is aangebroken, dus voor ons weer tijd voor een nieuw land. Vanaf Kuala Lumpur vliegen we op 31.01 naar Ho Chi Minh City. In Maleisie hadden we al een hostel geboekt. Met het taxi op weg naar ons hostel kunnen we al de eerste indrukken opmaken van Vietnam.... Allereerste indruk; wat veel scooters?!?!!!! Niet te geloven hoeveel scooters er rijden. We gaan hier in ieder geval geen scooter huren. Aangekomen bij het hostel, lijkt t een en ander mis te zijn gegaan met onze reservering :(. Blijkbaar hadden we niet snel genoeg bevestigd dat we kwamen. Maar goed, ze had voor deze nacht een kamer vrij op de eerste verdieping en de volgende nacht op de 4e. Of we het erg zouden vinden om morgen gedurende de dag te switchen, geen probleem natuurlijk. Het hostel was een 5 sterren ervaring voor ons. Een luxe douche met warm water, een tv, koelkast en een raam :). Wat waren we gelukkig. Na de lange trip hebben we genoten van een avondje tv kijken met een noodle soepje, gemaakt met onze grote vriend: de waterkoker :). De volgende dag gingen we de stad verkennen. Het valt ons gelijk op dat Vietnam een heel stuk goedkoper is dan Maleisie. Het eten is vaak rond de 1 a 2 euro. En ook overige dingen zijn een stuk goedkoper. De eerste dag hadden we Banh mi ontdekt. Zuid Vietnam staat blijkbaar nogal bekend om de baguettes. Voor ongeveer 1,50 krijg je twee pistoletjes belegd met drie soorten vlees, wortel, kool, koriander, chili, sausjes en nog wel een paar ondefinieerbaare producten. Maar het is verbazingwekkend lekker. De tweede dag staat ook in het teken van sightseeing en het war museum. Het museum was zeer indrukwekkend, vooral de fotogalerij. Deze dag hebben we voor de volgende dag een trip naar Cu Chi tunnels geboekt met 's middags een bus naar Can Tho.

We vertrokken onze laatste dag al vroeg naar de Cu Chi tunnels. Nee hier worden geen tasjes of zonnebrillen gemaakt. Hier ligt bijna 300 kilometer aan ondergrondse stelsels. Tijdens de oorlog met Noord Vietnam zaten hier bijna 2000 soldaten van vietnam. Vanuit de tunnels konden aanvallen en acties tegen de amerikanen plaatsvinden. De Amerikanen konden niet uitvinden waar de tunnels waren omdat ze zo goed verscholen zaten. Wij hebben ongeveer 30 meter van de tunnels gezien die voor toeristen iets breder zijn gemaakt. Ongeveer 8 meter diep liepen we naar de ingang van de tunnel die op hurkhoogte van Pertti nog veel te klein was. Je kon alleen vooruit en om de 5 meter is er klein lampje. Dit gaf een goed beeld hoe de mensen hier geleefd hadden inclusief keukens, eet ruimtes, ziekenhuis etc. Erg indrukwekkend. Er waren demonstraties van valkuilen de zogenaamde bambootraps, en hoe ze in 5 seconden konden verdwijnen in een tunnel. De amerikanen durfden niet de tunnels in omdat ze gewoonweg te bang waren voor valkuilen etc. Ze gingen dan naar binnen en kwamen beangstigend naar boven met het verhaal dat het verlaten was. Dit schoot natuurlijk niet op en daarom lieten ze honden naar binnen gaan. Ook dat werkte niet want Vietnamesen eten hond. Toen werden er kleine Zuid amerikanen ingehuurd die de moed wel hadden en een stuk kleiner waren. Die heeft behoorlijk effect gehad.

Na de tunnels werden we natuurlijk weer afgezet bij een winkel waar je van alles kon kopen wat zogenaamd typisch Vietnamees is. Uit ervaring weten wij dat het beleefd is even te kijken en buiten te wachten tot iedereen weer in de bus zit beladen met troep.
Terug in HCMC zijn we gelijk ingestapt voor de rit naar Can Tho in het zuiden van Vietnam waar we zouden overnachten aan de Mekong rivier.